Leiðtogahyski...

... er e-ð sem heyrist oftar en ekki af aftaribekkjum áheyrendasala, hvar Össur, Davíð [ætti kannski að vera í annarri röð...], Skallagrímur, Halldór[leiðtogi er mjög vafasamt] og fleiri misgóðir menn/konur ræða stefnumótun flokka, samtaka, ríkiststjórna.

Leiðtogar stjórna fyrst og fremst, nú eða láta stjórnast af ráðgjöfum sínum. Leiðtogar, eins og nafnið gefur til kynna, leiða flokk manna með sömu skoðanir/einkenni. Sú leið endar yfirleitt á öðrum tveggja staða. Velgengni nú eða hrakfall [gott dæmi: Framsóknarflokkurinn, nú eða Þjóðvaki, nú eða Afghanistan].

Það sem leiðtogi þarf til brunns að bera, eru góðir stjórnunarhæfileikar. Það að stjórna, felur í sér að fá annað fólk til að vinna fyrir sig. Útgeislun er nauðsynleg, og góð kunnátta á því/þeim sem stjórna á. Leiðtogi þarf að vera mælskur (öfugt við t.d. G.W.B.) og vita hvað fólkið vill heyra (eins og G.W.B.).

Hvernig Kallinn [sænskihrútur] ætlar að rita 10 síður um efnið, veit Ungverjinn ekki, en velgengni er honum óskað, að venju.